Bien schreef een kinderboek over rouw en verlies

Bien Janssen uit KLJ Kleine Spouwen schreef en illustreerde haar eerste eigen kinderboek “Waar is Robbe?”. Het verhaal is volledig geïnspireerd op de ervaringen van haar eigen zus, die op 3-jarige leeftijd haar broer verloor. 

Dag Bien. Kan je jezelf voorstellen in vijf woorden?

Bien: “Ik denk direct aan ‘creatief’, ‘extravert’, ‘druk’ qua planning, ‘meelevend’ en ‘origineel’. Of dat is toch hoe ik hoop dat mensen mij zouden omschrijven.”
 

Je hebt zelf een boek geschreven en geïllustreerd. Hoe ben je daarop gekomen?

Bien: “Tijdens mijn opleiding Visual Design kreeg ik carte blanche voor de opdracht van mijn bachelorproef. Ik mochten zelf een concept uitwerken en een medium kiezen. Die brede opdracht leek eerst heel moeilijk, maar ik kwam al snel op het idee om iets met het verhaal van mijn broer en zus te doen. Na heel veel schetsen en tekenen, kwam ik op het idee van een kinderboek. Ik begon te schrijven en voor ik het wist was het boek eigenlijk af.”

Heeft het schrijven zelf lang geduurd?

Bien: “Ik had acht weken de tijd, dus dat is niet lang. In die acht weken is het boek volledig afgeraakt voor mijn jury. Hier en daar had ik nog een foutje gevonden, maar voordat je een boek in druk gaat, kijkt je uitgever dat allemaal na. Ik denk dat het schrijven zo vlot ging, omdat het een persoonlijk verhaal is.” 

Kan je meer vertellen over het verhaal van je broer en zus?

Bien: “Ik heb mijn broer nooit gekend, maar mijn zus was drie jaar toen ze hem verloor. Dat verlies is nog altijd heel voelbaar in huis en ik ben opgevoed met het idee dat ik een broer heb. Er staan thuis nog verschillende foto’s en beeldjes van hem. Op die manier blijft hij voor altijd deel van onze familie. Het moet een heel heftige periode geweest zijn voor mijn zus en ouders, zeker om aan een kind van drie jaar uit te leggen dat haar broer er niet meer is. Ik wil eigenlijk heel graag kinderen die hetzelfde meemaken, helpen met mijn boek. Als ze het boek lezen of voorgelezen krijgen, ervaren ze een inlevingsmoment waardoor ze beter beseffen wat er gaande is. Het geeft het gevoel dat je niet alleen bent, want helaas maken verschillende mensen dit mee. Ik vind echt dat het rouwproces door de ogen van jonge kinderen meer aandacht mag krijgen.” 

Heb je het gevoel dat wat je zus heeft meegemaakt nog steeds effect heeft op jou vandaag?

Bien: “Ik werd op heel jonge leeftijd al geconfronteerd met het concept van de dood. Ik leerde snel dat het een deel van het leven is. Ik hoop natuurlijk dat niemand mijn boek nodig zal hebben, maar ik hoop wel dat het een mooie steun kan bieden voor de allerkleinsten hun rouwproces.”

Is dat de reden dat je specifiek voor een kinderboek hebt gekozen?

Bien: “Ja, op het moment dat het gebeurde was mijn zus zelf nog een kind. Er zijn veel rouwboeken voor volwassenen en tieners, maar niet voor jonge kinderen die nog niet kunnen lezen. Als kinderen geconfronteerd worden met verlies, zijn er heel weinig hulpmiddelen beschikbaar. Met mijn boek hoop ik dat gemis op te vullen.” 

Het hoofdpersonage heeft een teddybeer als vriend. Van waar komt dit idee? 

Bien: “Je hebt het hoofdpersonage dat op zoek gaat naar haar broertje. Ik wou niet dat ze alleen was, dus zorgde ik voor een sidekick, namelijk een teddybeer. Op elke pagina is die beer aanwezig als steun voor het hoofdpersonage. Het toont dat je als kind niet in je eentje door de hele zoektocht moet gaan en dat zorgen gedeeld kunnen worden. Die teddybeer is meteen ook een persoonlijke toets, want wij hebben thuis allemaal zo een teddybeer die gelinkt is aan onze broer.” 

Hoe werd het boek onthaald toen je het uitbracht?

Bien: “Ik was eerst heel nerveus, omdat het gaat over een specifiek en moeilijk onderwerp. Toen mijn boek werkelijk uitkwam, dacht ik dat niemand het ging kopen, maar ik had het helemaal mis. Het ligt ondertussen in verschillende boekenwinkels en staat te koop op meerdere websites. Je kan het ook vinden in het ziekenhuis van Leuven en Brussel, omdat net daar kinderen geconfronteerd worden met verlies. Dat is voor mij het mooiste compliment, want die kinderen hebben er écht iets aan. Mijn familie en mensen in mijn omgeving die het verhaal kenden hebben ook heel positief gereageerd.”

Ken je kinderen die je boek gelezen hebben?

Bien: “Ik heb mijn nichtjes laten testlezen en het werd snel duidelijk dat het boek geschreven was op maat van de doelgroep. Ze begrepen dat het hoofdpersonage weg was voor altijd. Ik ken een paar mensen die het boek effectief gekocht hebben voor een jonger familielid om het concept van de dood uit te leggen. Ik ben heel blij dat het effectief gebruikt wordt.” 

Denk je eraan om nog boeken uit te brengen?

Bien: “Ik had nooit gedacht dat ik ooit een boek zou uitbrengen, omdat ik eigenlijk niet zo’n goede schrijver ben. En nu staat er plots een boek van mij te koop op bol.com! Ondertussen ben ik wel al begonnen aan een tweede concept, maar deze keer gaat het niet over mijn eigen ervaringen. Ik ga dus veel onderzoek moeten doen om me te verplaatsten in anderen hun situatie. Mijn plan is om opnieuw een kinderboek uit te brengen. Misschien kan ik wel een boekenreeks maken over het aanpakken van zware of moeilijke onderwerpen op kinderniveau. Ik ben op dit moment gewoon heel blij met mijn eerste boek, we zien wel wat de toekomst brengt.”