Griezelbostocht

• potje vol maaikes
• aangepast aan aantal vislichtjes
• paar teentjes knoflook
• pot vol slachtafval
• aantal stukjes rode stof
• zelf te kiezen papieren met verhalen

Dit spel is het meest geschikt om te doen op weekend of kamp als het donker is in een bos. De bedoeling is dat de leiding op voorhand een tocht uitstippelt in een bos die de leden moeten volgen (per 2 of individueel). Zet in het bos theelichtjes om de te volgen weg aan te geven. Onderweg leg je af en toe een griezelig verhaal of oude legende die de leden kunnen lezen. Om de leden schrik aan te jagen, kan je voorwerpen uit de legende ook op de route af en toe toevallig leggen of griezelige voorwerpen aan een theelichtje leggen. De leiding moet zich verstoppen langs de route om de voorbijkomende leden te doen schrikken.

Variaties

Dit zijn verhalen en dingen die ik heb gebruikt, maar je kan zelf uiteraard ook vanalles verzinnen en griezeliger of softer maken aangepast aan uw eigen leden. -Het gevaar van de dwaallichtjes Het is algemeen geweten dat heksen, zombies en de kwade geesten van overledenen graag rondhangen in bossen. Het liefst 's nachts tijdens koude donkere herfst- en winternachten... Daar houden ze zich bezig met de levenden schrik aan te jagen ( en als je minder geluk hebt: vermoorden), en allerlei duistere praktijken die duidelijk het daglicht niet mogen zien.. Het spreekt voor zich dat het het best is om er GEEN tegen te komen als je 's nachts eens door een bos wandelt... Weinigen weten echter hoe ze dergelijke kwade geesten op een afstand kunnen houden.. Er is echter een manier om jezelf te beschermen...: Heksen, boze geesten en dergelijke schepsels zijn immers zelf ook voor iets bang. "Bang" is misschien niet het goede woord, maar ze proberen zich wel ver weg te houden van de zogenaamde 'dwaallichtjes'. Dat zijn een soort vuurvliegjes die mensen,geesten of heksen die alleen of in kleine groepjes in bossen rondlopen proberen te misleiden. Als je je alleen voelt of verloren aan het lopen bent, en je ziet zo'n fel dwaallichtje in de verte, ga je dat bijna automatisch volgen.. Maar zo'n dwaallichtje wijst je net de verkeerde weg. Het laat je helemaal verloren lopen zodat je ergens in the middle of nowhere eindigt ,op een plaats zonder voedsel, zonder iemand waar je nooit meer je weg terug kan vinden. En zo verga je uiteindelijk van honger,kou en dorst. Ook geesten en heksen zijn bang voor dwaallichtjes omdat ook zij gefascineerd raken als ze er een zien en ze beginnen te volgen en zo van honger omkomen uiteindelijk. Plak daarom een vislichtje op je hoofd, zodat de kwade geesten misleid worden en denken en dat wij ook dwaallichtjes zijn. Hopelijk doorzien ze ons plan niet en blijven ze dus op een veilige afstand van ons in dit bos... (vislichtjes hierbij leggen en plakband) -De vampieren Iedereen weet dat vampieren bang zijn van daglicht, kruisen en knoflook. Het schrikt hen af en ze kunnen er niet tegen. Je mag geloven wat je wil of ze nu bestaan of niet, maar we kunnen altijd beter het zekere voor het onzekere nemen... Daarom beschermen we ons nu tegen vampieren met knoflook.. Wrijf een beetje knoflook in je nek (de meest gevaarlijke bijtplek) , zodat de vampieren jou zullen sparen... Veel sterkte op je verdere weg in dit akelige bos... (knoflook hierbij leggen) -The Legend of the Red Rapist >>De legende van de rode verkrachter Er was eens een vervloekte man die elke nacht badend in het zweet wakker werd... Hij droomde nacht na nacht dezelfde verschrikkelijke nachtmerrie. In zijn droom verscheen steeds een groot angstaanjagend rood oog dat hem overal achtervolgde. Dat rode oog was zo doordringend, machtig en schrikwekkend dat die man zich enorm klein,zwak en machteloos voelde. Op een nacht werd hij weer wakker tijdens zijn nachtmerrie van het Rode Oog, en kon hij het niet langer meer uithouden. Hij rende naar het bos om tot rust te komen, maar het toeval wou dat er net op dat moment een meisje passeerde in het bos. Ze kwam net 's nachts terugvan haar vriendje en droeg een prachtig rood jurkje. Dat rood was er te veel aan.. De man die haar rode jurk zag, werd uitzinnig van opgekropte frustratie en machteloosheid door het rode oog en in een vlaag van waanzinnigheid verkrachtte en vermoordde hij het meisje. Hij voelde zich plots veel rustiger , minder angstig en gekalmeerd. De volgende weken droomde hij nooit meer van het rode oog.. Maar zijn vreugde was slechts van korte duur,want op een nacht droomde hij weer van dat verschrikkelijke rode oog.. Zijn angst en kwaadheid vervulde hem weer helemaal en hij werd zwetend wakker met een onweerstaanbare drang om iets rood te vermoorden... Op z'n weg naar het bos , zag hij een meisje met een rode sjaal. Hij trok haar van haar fiets en verkrachtte haar en sneed haar keel over. Haar rode sjaal hing hij in een boom; zo hoopte hij het rode oog te bekoren en weg te houden uit z'n dromen. Het lukte, weer droomde de man weer normaal voor 2 weken.. En telkens hij weer nachtmerries kreeg over het Rode Oog,vermoordde hij meisjes die iets rood droegen, waarna de dromen een tijdje wegbleven doordat hij een stuk rode stof van de meisjes achterliet om het Oog te bekoren. Maar de dagen zonder nachtmerries na z'n laatste moord werden steeds korter. De nachtmerries volgden elkaar sneller en sneller op, en hij vermoordde dus ook steeds meer meisjes. In de bossen in de buurt hingen vaak rode lapjes stof in de bomen of langs de wegen... Zal hij ooit stoppen met verkrachten en moorden? Zal het Rode Oog ooit rust vinden en geen slachtoffers meer eisen? Who knows.... Een tip kan ik jullie geven: Draag nooit iets rood wanneer je 's nachts alleen naar huis moet...En ZEKER niet wanneer je door een bos wandelt 's nachts... (op de tocht verder af en toe rood stukje stof aan de bomen hangen) -Een heerlijke verrassing! Tijdens deze tocht hebben jullie leidstertjes natuurlijk aan een heerlijke versnapering gedacht... Uit dit potje mag elke tiptien er eentje proeven... Smakelijk! (potje met levende maaikes zetten hierbij) -Het tragische lot van Fifi Fifi was onze hond. Het was het liefste hondje dat je je kon voorstellen. Het was een zwarte labradorpup in volle groei. We gingen er elke dag mee wandelen en heel de buurt was altijd vertederd als ze hem zagen voorbijhuppelen. Hij was de vriend van iedereen en had alle mensen graag en kwam iedereen spontaan likjes geven en ronddartelen. Iedereen, behalve onze buurman René. We snapten nooit waarom Fifi een heilige schrik van René had. René was altijd vriendelijk, zei altijd goeie dag en zette onze vuilbakken binnen als we op ons werk zaten. Hij was wel nogal eenzaam denk ik, had geen vrouw, kinderen of huisdieren. Daarom dachten we dat het een goed idee was toen we voor een weekje op reis gingen om Fifi bij René te laten. Zo had René wat gezelschap en zag hij misschien in dat een huisdier goed gezelschap tegen eenzaamheid kan bieden. En zo kon Fifi misschien eindelijk eens de echte René kennen en met hem vriendschap sluiten. Ok, zo gezegd, zo gedaan. We lieten een hevig tegenpruttelende en jankende Fifi achter bij René. Hij beloofde Fifi goed te bewaren. We zeiden tegen René dat hij maar iets lekker moest klaarmaken als we terugkwamen zodat we onze terugkomst konden vieren.. We hadden een heerlijke reis, maar misten toch ons hondje, dat als ons kind was geworden ,omdat we zelf geen kinderen konden krijgen. We keken er zo naar uit om onze dierbare Fifi terug te kunnen zien, we bedachten hoe hij zou blaffen en tegen ons been zou opspringen en we hem over zijn bolleke zouden aaien.. We belden aan bij René vol vreugdevolle verwachtingen. René opende de deur en zei " jullie zijn zo vroeg ? Ik ben nog aan het feestmaal beginnen, ik ging net het vlees bakken." We zeiden dat we nog niet zo'n honger hadden en vroegen waar Fifi was.. Toen zei René dat hij had gedaan wat we hem hadden gevraagd: Hij wou een lekkere maaltijd bereiden , en wat was er sappiger dan vers hondenvlees? We dachten dat hij een grapje maakte, maar toen we het zwarte pelsje van onze Fifi gestroopt in de keuken zagen liggen, en de hoop vlees in een kom, snapten we dat René het meende... We krijsten en gilden en hadden René bijna vermoord met onze eigen handen, maar belden toch nog de politie. Maar onze dierbare Fifi krijgen we nooit meer terug. Nooit meer ... Dit is alles wat van onze lieve Fifi overblijft... (hierbij potje zetten met allemaal vieze restjes vlees en slachtafval van slager, of beenderen, hersenen,oogbal,...)

Opmerkingen

Je kan eventueel ook cd met griezeligle bosgeluiden of krijsende vrouwen op de achtergrond af en toe opzetten. Of hindernissen onderweg maken. Vergeet vooral geen leiding die de leden doen verschieten onderweg!