KLJ'ers in de landbouw: “Ik dacht dat het niets voor mij was. Nu heb ik een schapenboerderij”

Moet je opgroeien in een landbouwersgezin om later landbouwer te worden? Volgens Delphine Perdu (26) van KLJ Torhout niet. Haar ouders hadden een andere job, zij studeerde biomedische laboratoriumtechnologie. Toch heeft ze nu al zo’n vijf jaar een schapenboerderij, samen met haar partner Floris Verscheure (26). “In West-Vlaanderen zijn er maar twee schapenboerderijen, en wij zijn er een van. Wie had dat gedacht!”

Vroeger dacht Delphine nooit aan een leven in de landbouw. “Mijn grootouders hadden een boerderij. Ik zag ze er ploeteren in de modder en dat leek echt niets voor mij. Werken in de landbouw kan fysiek heel zwaar zijn.” En toch draaide het helemaal anders uit. Vijf jaar geleden richtte ze samen met haar partner Floris Schapenmelkerij De Maekemeersch  op en nu hoedt ze al een zestigtal schapen. Daarmee produceert ze vlees en zuivel om yoghurt, verse kaas en brie te maken. Al dat werk combineren Delphine en Floris nog met een andere fulltime job.

[Lees verder onder de foto.]

Hoe dat allemaal begon? “Ik ben er via Floris ingerold”, zegt Delphine. “We leerden elkaar kennen in de middelbare school en daarna sloot ik me aan bij KLJ Torhout, waar Floris al lid was. Ik ging biomedische laboratoriumtechnologie studeren en vond een job in een privélabo. Floris studeerde op zijn beurt agro- en bio-industrie, waar hij een vak over zuivelverwerking kreeg. Hij liep stage op een schapenboerderij en dat wekte zijn interesse”, vertelt Delphine verder. “We besloten om samen iets te doen met zuivelverwerking, maar voor koeien hebben we te weinig grond en dat zou financieel te zwaar geweest zijn. Geiten waren ook een optie, maar daarvan heb je er veel nodig om er iets mee te kunnen doen. Daarom kozen we uiteindelijk voor schapen.” 

In 2017 kochten Delphine en Floris de eerste melkschapen aan en een jaar later konden ze een eerste keer melken. In 2020 verkochten ze dan voor het eerst enkele zuivelproducten, voornamelijk yoghurt. “De opleiding van Floris was een goede basis om onze zaak te starten. Ook mijn opleiding is een meerwaarde, want het komt van pas dat ik iets weet over bacteriën. In het verwerkingsproces kan er namelijk heel wat mislopen. Zo kunnen foute bacteriën bij het rijpproces tot een plofkaas leiden”, lacht Delphine. “Daarnaast volgden we samen nog een cursus over ‘harde kaas’ en behouden we connecties met anderen die ons tips kunnen geven. We blijven dus bijleren.”

[Lees verder onder de foto.]

Een werkweek op de boerderij, die ziet er als volgt uit: “Maandagavond maken we de yoghurt, dinsdagochtend beginnen we met het vullen van de yoghurtpotjes en verwerken we de verse kaas. Die avond komen er al wat klanten om hun bestellingen”, legt Delphine uit. “Afhankelijk van het werk op mijn andere job verwerken we op woensdag en donderdag de extra bestellingen. Vrijdag is er geen zuivelverwerking. Op zaterdag bereiden we de verwerking van de verse kaas voor, die op zondag zo’n twintig minuten in beslag neemt. Daarnaast moeten de schapen tweemaal per dag gemolken worden. Floris staat daarvoor op om 5u30, melkt de schapen, gaat naar zijn andere job en melkt de schapen nog eens wanneer hij thuiskomt. Er komt dus wel wat bij kijken”, zegt Delphine. “Onze andere jobs combineren met de boerderij is moeilijk, maar met wat helpende handen lukt het wel. Onze ouders steken regelmatig een handje toe. En ik neem regelmatig een verlofdag om aan de zuivel te werken.”

[Lees verder onder de foto.]

Delphine en Floris hebben nog grote plannen met hun bedrijf. Zo willen ze er graag een hoevepicknick van maken, in samenwerking met het label ‘100% West-Vlaams’. “Zo kunnen mensen bij ons ontbijten en lunchen, genieten van de lokale producten met uitzicht op de schapen én is er een speeltuin voor de kinderen”, zegt Delphine. “Om dat te bereiken, moeten we hier nog een zaaltje voorzien en financieel nog wat investeren.” Een leven in de landbouw ziet het koppel nu dus helemaal zitten.

Tekst & foto: Emma Vermassen