Heb je het gevoel evenveel kansen te krijgen in je leven als anderen?
“Ik heb altijd gevochten voor wat ik wil en wil niet onderdoen voor anderen. Als kind sprak ik enkel Frans, want ik ben geboren in Brussel. Pas toen ik als twaalfjarige naar een Nederlandstalige school ging, leerde ik Nederlands. De Brusselse, Vlaamse en Waalse culturen zijn drie verschillende culturen in één land. Ik vond het nice om die allemaal te leren kennen. Dankzij mijn leerkracht Nederlands – de beste leraar ter wereld! – beheerste ik die nieuwe taal vrij snel. Hij nam tijd voor mij en ik had het gevoel dat ik de kans kreeg om te tonen wat ik kon. Door mijn taalachterstand wou ik dubbel zo hard presteren, dat was niet altijd simpel. Ik heb kansen gekregen en heb kansen moeten creëren. Het zal nooit honderd procent eerlijk verdeeld zijn, maar ik heb me nooit slecht of anders gevoeld.”
Voor het eerst in 25 jaar mag iemand uit de hoofdstad zich Ketnet-wrapper noemen. Denk je dat je een voorbeeld kan zijn voor anderen?
“Dat denk ik wel. Ik ben een Brussels product en daar ben ik trots op. Het is belangrijk dat mensen zien dat alles kan in het leven. Je moet er gewoon honderd procent voor gaan en jezelf zijn.”
“Ik ga altijd voor wat ik wil, maar tegelijk heb ik nooit veel verwachtingen. Toen ik me kandidaat stelde bij Ketnet, dacht ik: ‘Als ik geselecteerd word, dan is dat oké. Als ik het niet word, dan is dat ook oké.’ (lacht) Op die manier zal ik niet snel in een negatieve gedachtegang belanden. Ik kan de dingen loslaten en kijk waar ik nu sta. Toen bekend raakte dat ik wrapper zou worden, was ik zo blij! De weken voordien had ik wel veel stress: ik had geen zekerheid, alles was nieuw en ik moest Ketnet combineren met school.”